کلوني مورچه ها و يا به صورت کلي‌تر جوامع اجتماعي حشرات، سيستم هاي توزيعي هستند که علي رغم سادگي عملکرد اعضاي کلوني، يک سازمان اجتماعي پيچيده بوجود مي‌آورند. اين سازمان قادر به انجام وظايف پيچيده اي است که از توانايي يک عضو به تنهايي فراتر مي‌باشد. در حوزه ي “الگوريتم‌هاي مورچگان” مدل‌هايي بررسي مي‌شودکه از مشاهده رفتار مورچه ها در طبيعت بدست آمده‌اند. اين مدل‌ها به مرجعي الهام بخش در طراحي الگوريتم‌هاي جديد در حل مسائل بهينه سازي تبديل شده‌اند. علي رغم آن که مورچه ها موجوادت نابينا، بي حافظه و کم هوشي هستند، جنبه‌هاي مختلف رفتار آن ها الهام بخش الگوريتم‌هاي متفاوت بوده است. به صورت کلي، زندگي اجتماعي مورچه‌ها، باعث بروز رفتارهايي از قبيل تقسيم کار، ساماندهي گورستان و رفتار کاوشگرانه براي جستجوي غذا شده است. در انجام همه‌ي اين وظايف مورچه‌ها فعاليت‌هاي خود را بوسيله‌ي ارتباط غيرمستقيمي که با نام stigmergy شناخته شده است، هماهنگ مي‌کنند. ايده‌اي که منجر به شکل‌گيري بهينه‌سازي کلوني مورچگان (ACO ) شده است، برگرفته از رفتار کاوشگرانه اين موجودات براي غذا مي باشد. . روش ACO ، نوعي روش فرا اکتشافي است که براي يافتن راه‌حل‌هاي تقريبي براي مسائل بهينه‌سازي ترکيبياتي مناسب است.  در اين روش،  مورچه‌هاي مصنوعي به‌وسيله‌‌ي حرکت بر روي گرافِ  مسئله  و با باقي گذاشتن نشانه‌هايي بر روي گراف، همچون مورچه‌هاي واقعي که در مسير حرکت خود نشانه‌هايي باقي مي‌گذارند، باعث مي‌شوند که مورچه‌هاي مصنوعي بعدي بتوانند راه‌حل‌هاي بهتري را براي  مسئله  فراهم نمايند.